بازآرایی و تخصیص بهینه تولیدات پراکنده در شبکه‌های توزیع با استفاده از الگوریتم ترکیبی فازی- مورچگان

این مقاله یک روش ترکیبی جهت بازآرایی و جایابی تولیدات پراکنده در فیدرهای شبکه توزیع برق ارائه می‌دهد. هدف این پژوهش بهبود پروفیل ولتاژ، کاهش تلفات و افزایش تعادل بار در شبکه‌های توزیع می‌باشد. از الگوریتم مورچگان جهت تعیین پیکربندی بهینه شبکه و نیز تعیین محل و ظرفیت مناسب نصب واحدهای تولید پراکنده در شبکه توزیع استفاده می‌شود. به منظور بهبود توانایی الگوریتم در ایجاد مصالحه بین‌ترم های مختلف تابع هدف، از تئوری فازی بهره گرفته شده و بر این اساس مسئله بهینه سازی چند منظوره به یک مسئله بهینه سازی تک هدفه تبدیل شده است. تکنیک مورد نظر با استفاده از سیستم تست 33 بأس IEEE در بارهای نامی، سبک و سنگین مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که روش پیشنهادی، در بهبود هر سه شاخص تلفات، پروفیل ولتاژ و تعادل بار فیدر عملکرد موثری داشته و همچنین در مقایسه با الگوریتم‌های دیگر موفق‌تر عمل نموده است. همچنین، با مقایسه نتایج به دست آمده می‌توان نتیجه گیری کرد که بازآرایی همزمان با تعیین مکان و ظرفیت بهینه تولیدات پراکنده می‌تواند مفیدتر از بازآرایی یا مکان یابی بهینه تولیدات پراکنده به تنهایی باشد.